Εκκολπωμάτωση παχέος εντέρου (Diverticular disease)

● Eκκολπωμάτωση παχέος εντέρου - Εκκολπωματίτιδα


Η εκκολπωμάτωση είναι μία πάθηση του παχέος εντέρου που προκύπτει από πρόπτωση και προβολή του βλεννογόνου του παχέος εντέρου (σακοειδείς διευρύνσεις) διαμέσου ευένδοτων σημείων στο τοίχωμα του παχέος εντέρου. Συνηθέστερα εμφανίζονται σε άτομα μεγάλης ηλικίας και σε άτομα με χρόνια δυσκοιλιότητα. Τα συχνότερα τμήματα παχέος εντέρου όπου εμφανίζονται εκκολπώματα είναι το κατιόν και το σιγμοειδές.
Tzeveleki Surgery Diverticular disease 1
Tzeveleki Surgery Diverticular disease 2

Συμπτώματα


Πολλοί ασθενείς που έχουν εκκολπώματα μπορεί να μην εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα ή να εκδηλώνουν δυσκοιλιότητα, αίσθημα μετεωρισμού, πόνο στην αριστερή κάτω κοιλία η και σπανιότερα μικρή αιμορραγία από το έντερο. Η εκκολπωμάτωση μπορεί να εκδηλωθεί με κάποια επιπλοκή όπως εκκολπωματίτιδα, δηλαδή φλεγμονή, απόστημα ως εξέλιξη της φλεγμονής, απόφραξη και τέλος διάτρηση από ρήξη εκκολπώματος που φλεγμαίνει με τελικό αποτέλεσμα τοπική η γενικευμένη περιτονίτιδα. Η εκκολπωματίτιδα έχει 4 στάδια βαρύτητας κατά Hinchey.
Όταν ασθενής με εκκολπώματα εμφανίζει επεισόδια εκκολπωματίτιδας, τα συμπτώματά του κατά την κρίση είναι έντονος πόνος στην κάτω κοιλία, ναυτία, έμετος, πυρετός και οι αιματολογικές εξετάσεις δείχνουν αυξημένα λευκά αιμοσφαίρια και αυξημένη CRP του αίματος. Η διάγνωση τίθεται με την αξονική τομογραφία κοιλίας όπου φαίνονται τα εκκολπώματα, μια πιθανή φλεγμονή και σε διάτρηση ελεύθερος αέρας στην κοιλιά. Η τελευταία περίπτωση είναι ένδειξη επείγουσας χειρουργικής αντιμετώπισης. Στις περιπτώσεις εκκολπωματίτιδας με έντονα συμπτώματα απαγορεύεται αυστηρά η κολοσκόπηση, για τον κίνδυνο διάτρησης.

Tzeveleki Surgery Diverticular disease 3
Θεραπεία

Η θεραπεία της εκκολπωμάτωσης που δεν έχει κανένα σύμπτωμα και αποτελεί τυχαίο εύρημα στα πλαίσια ελέγχου με κολοσκόπηση ή αξονική τομογραφία είναι συντηρητική, με οδηγίες διατροφής και καταπολέμησης δυσκοιλιότητας. Στη διατροφή πρέπει να αυξηθεί η πρόσληψη φυτικών ινών, όπως δημητριακά ολικής άλεσης, φρούτα και λαχανικά, ενώ οι ξηροί καρποί και τα σπόρια πρέπει να αποφεύγονται και ειδικά εάν έχει προηγηθεί φλεγμονή. Σημαντικό είναι να προσλαμβάνονται αρκετά υγρά (1,5-2 λίτρα την ημέρα) ώστε να καταπολεμηθεί η δυσκοιλιότητα και εάν χρειάζεται να λαμβάνονται σκευάσματα που βοηθούν στο σκοπό αυτό.
Σε περιπτώσεις οξείας εκκολπωματίτιδας χωρίς επιπλοκές (απόστημα, στένωση, διάτρηση) είναι η διακοπή σίτισης για λίγες ημέρες, αναπλήρωση με υγρά και λήψη κατάλληλης αντιβίωσης.
Όταν υπάρχει μικρή περιορισμένη ρήξη, χωρίς τοπική περιτονίτιδα, αρχικά χορηγούνται υγρά και αντιβίωση ενδοφλέβια με παραμονή στο νοσοκομείο και αν δεν υποχωρήσουν τα συμπτώματα της φλεγμονής γίνεται χειρουργική επέμβαση, με εκτομή του πάσχοντος τμήματος κατιόντος ή σιγμοειδούς που φέρει τα εκκολπώματα και τελικο-τελική αναστόμωση του παχέος εντέρου. Η επέμβαση αυτή γίνεται είτε ανοικτά είτε λαπαροσκοπικά.
Σε περιπτώσεις διάτρησης με περιτονίτιδα και σήψη γίνεται επείγουσα χειρουργική επέμβαση κατά την οποία γίνεται εκτομή του τμήματος που πάσχει, έκπλυση της κοιλίας, προσωρινή κολοστομία και σε μεταγενέστερο χρόνο, αφού υποχωρήσει πλήρως η φλεγμονή αποκαθίσταται η συνέχεια του παχέος εντέρου και καταργείται η κολοστομία.